30.09.2009

doga

30.09.2009
doga kendisinin sanatcisi, fazla söze gerek yok

Ölmüs Tanri

Nietzsche acaba hakli mi...? bu manzara karsisinda bir avrupalinin Tanri Öldü demesi pek de zor degil.. ama ölmüs bir tanriya yas tutan insanlarin ki hele de aralarinda Maria Magdalena (mecdelli meryem) de varsa, ruh durumlari ne karamsardir.. o ne umutsuzluk o ne cikmaz halidir... bundan ölen tanri sorumlu degilse öldüren tanri sorumludur...
bilemem
2000 yildir suclunun bulunamadigi kesin.. kiliselerde sürekli bu araniyormus duygusu geliyor aklima ve aciyi ve korkuyu din edinenlere kizamiyorum da...

Perspektif

Tarih, kullanilmislik, eski ve de direnen bazan insanin üzerine yagiyor merdivenlerin sonundan... perspektif o zaman anlamsizlasiyor... bir tek yipranmis bir imgeler ormaninin o anki temsilcileri kapliyor bilincimizi.. ya da sadece benim bilincimi... bilemem

28.09.2009

saygi

28.09.2009

ates bizim cografyamizda inanilmaz anlamlari yüklenen bir sembol... insanlarin atesin temizleyiciligine, kutsalligina inanmalari nedensiz degil.. ama tüm bunlara ragmen saygiyi ates degil kutsalliginin kutsalligina gösterdigi özen ve ve inanc hakediyor insanin.....

kutsal


olan insanin kendisi aslinda..
kendi kutsalliginin farkina varana kadar cok mumlar yakacak cok boynuzlar dizecek kayalarin basina...

sudaki balonlarin ANdaki izleri


ana oguldular ,belki de degillerdi..önemli de degildi..yaslandilar birbirlerine ve bir AN oldular
bana da o An i yakalamak kaldi..balonlarin renkli izleriyle baraber..

27.09.2009

kirli kubbe

27.09.2009
kaybolurken eski,bir hüzün cöküyor siyah renkli kubbelerin icine...virgülleri istediginiz yere koyun ilk cümlede..hepsi söylemek istediklerime denk düsüyor...

26.09.2009

ya "o kapi"yi da buldum dersem!

26.09.2009

artik üzerinde arkasina gececekler icin resmi olarak onaylanmis bir kapi oldugunu gösteren numarasi da olsa o bunu önemsemiyor ...kapi islevini yerine getirmis olmanin sessizligi zaman da görevini yapiyor olmanin bilinmezligi icinde...

O teyzeyi de buldum!

Anadolunun daglar arasinda kaybolmus bir kösesinde unutulmuslugunu evinin kapilarindaki numaralarla unutmaya calisirken ciktim karsisina...yün cirpacakti...zaman ne zaman-- ha! derse...
gözünü objektife dikmedi..onun hedefi baska yerdeydi!

O sandalyeyi buldum!


öylece oturuyordu tarlalarin ortasinda
sakince
söyleyecek birseyi yoktu
fotografini cekmeme hic bir tepki vermedi
herkesin sükunet icinde oturan kendini aradiginin farkinda degilmis gibiydi!

23.09.2009

mezarlar,

23.09.2009
beni hep düsündürmüstür(hangimizi degil ki?)ama, yine mersin müzesindeki lahitler arasindaki fici bicimindeki mezari dikine konumda cöp kutusu ya da roket taklidi gibi düsünmek mümkün... cöp kutusu... ölmek... mezar.. lahit tarih... amaaaan simdi gece gece düsüncem yaaa.. öfff.

tiyatro,

ile ilgili yazmak isterdim... ama mersin de arkeoloji müzesinde yine türkiyeye özgü bir durumla karsilastik... aslinda antik cagda tiyatro girisinde kullanilan bu baskili mühür benzeri cisimlerden, antik cagdan tiyatronun gelisiminden falan bahsetmek ne zevkli olurdu... ama koca müzede hangi eserin nerede bulundugu, nasil kullanildigi, hangi döneme ait oldugu vs gibi onlarca önemli bilginin yazildigi bir tek yer bile yok.. ne bir etiket ne bir aciklama.. ööle "kör bi müze gesisi" yaptik... herkes kendi tarih bilgisiyle basbasa...

sanki

elektrik diregi agaci hapsetmek icin yapilmis... bu nebatat i esrar ve israr beni hep sasirtmistir.. binlerce ayagin bastigi bir yolun ortasinda arasinda betondan baska birsey bulunmayan iki tas arasindan fiskirabilmekte, duvarlardan boyunlarini uzatip magazin haberlerine göre midede bile tohumlari büyüyebilmekte, evlerin duvarlarini kökleri ile yikabilmekte yüzlerce metreden su borularina erisip patlatabilmekte ve daha nice nice esrari isleyebilmektedirler... yine de agaci kurtarmak isteyenler icin adres Mersin. carsida bir yerler... :)

13.09.2009

yaşlı ruh

13.09.2009

Ş leri kullanabilmem bu sefer dezavantaj oldu hem yaŞlı hem de yaSlı vurgusu yapabilcektim... yine İzmir ve yok olup giderken bir çığlık bile atamayacak tarih parçası... binalara kuşların rahat yaşaması için küçücük evler yapan duyarlı insanların torunları falan diiliz biz yaa... kapitalizmin en yoz taifesinin ruhunu salıyoruz tarihin maddesine! bir gün yok ettiğimiz tarihin sessiz çığlıkları yaşanmaz edecek bu yerleri....

astılar kentin ruhunu


izmir
kocaman metropolün hemen kalbine akan bir ara sokakta ruhunu sergiliyor...
çamaşır degil asılanlar... yaramaz bir çocuğun kent haline gelmiş düşleri...
hem de gülümsüyorlar...
 
PEKBILAZIM © 2009. Her hakkı saklı değildir, ne de olsa "özgün olabilmek" paha biçilmez bir değerdir :)