HEDiYE**

Johan Soenen in yazmis oldugu
Een haard van verzet
(honderd jaar Turkse roman 1900-2000)
kitabin kapaginda kullanildi ingilterede tube da cektigim bu fotograf...fotografimin kullanilmis olmasi bana tanimlayamadigim bir duygu yasatti...halen o duyguyu ariyorum..
*****
hayat ta böyle parcali,tek basina bazan hicbir parcasi bir anlam ifade etmeyebiliyor...ama bir bütün olarak hosluk duygusu verebiliyor...
ya yine felsefettim kendimi...

bakmayin siz bana ...
**haa bu yazi hediyedir lütfen fazla okumayiniz::))

rüyalarim

bulaniklasiyor önüne plastikten bir perde cekilmis gibi..hani bu fotograftaki yagmur korunagi gibi..
cikariyorum seni rüyalarimdan yapabildigimce
unutuyorum cikaramazsam ...
terleyerek uyaniyorum
saatlerce bir yerlere bakiyorum
ama sonunda uyanip
keske makinam yanimda olsa,görüntüyü kacirdim diyorum..iyi yani
yasiyorum
hissederek
herkes gibi
yavas yavas ölerek

bir ayrinti

Kölnde bir semtteki eski bir havuzundan ayrinti..tam köln nüfus idaresi binasinin yaninda...(evlilik islerine bakan kurum ayni zamanda::)uygun bir ayrinti di mi?

bin yillik duman

sanki bin yildir sigara iciyor dedem...üstelik onun fotografini cektim diye ufak bir kavga da yasanmadi degil imranlinin ana caddesinde...

Mırın diya te mıre!

Krakow (polonya) da artik bekcisinden baska ilgileneni kalmamis mezar taslari..Ziyaretciler mezar taslarinin üzerine kücük cakil taslari birakiyorlar...hem buradaydik demek icin hem de dilek amaci ile...
Auschwitzi gördükten sonra ölüp bu mezar taslarina sahip olabilmenin bile mutluluk verebilecegi bir toplulugun üyesi olmanin ne demek oldugunu az cok hissetmistim...
ölüm, yine mezar taslari ile sadece ben birey icin buradaydim,burada olacagim sen de bu isareti tani ey fani der gibi

DEATH TOD ÖLÜM שאול

Denn Staub bist du, zum Staub musst du zurück.
TOPRAKTAN GELDIK VE ONA DÖNECEGIZ
her canli ölümü tadacaktir
hep söylerdim icimden
" olm bi tek ölümü deneyemezsin!)
yakin bir arkadasimin esi hakka yürüdü,öldü...inancina göre olsun...bu mezar tasini Ordu nun deniz kenarinda agaclarin arasinda kaybolmus ,hafif yana egilmis vaziyette buldum...mezar taslari sadece ölüm ü sabitliyor...ölenle baglari yok aslinda...her yerde sadece ölümün bizi bulacagini animsatiyorlar bu taslar...ben de zaten pek yadirgamiyorum...ölümden sonra yasam var mi,reenkarnasyon mu var falan filan bilmiyorum..kimse de bilmiyor..bildigim sey ..hayattayiz ve bu an elimizdeki tek somutluk...degerini vermeli,bilmeli....

güzel bir an

isallah bi daa gitmem SIVAS a
ama gözlerimi sehirden ayirip tarihten kalanlara kaldirdigimda sizofrenik bir zaman kaybi yasadim anlik da olsa beni mutlu eden...bu sifahiye medresesi anadolunun en eski hastanelerinden biri...
cifte minare de hemen yaninda medresenin...

attim semeri trahtüre

hee
bence zevkli yapilmis
bunlar gibi
bu da anadolu zevki

yorgun bastonlar

anadoluda bi köse
imranli belki de
cogi baba olabilir mi ne!
nese
bastonlar da yorulur de mi be!

istiklal nerede caddesinde

gecenin bi yarisi satilik biseler(yaa kadin kiyafeti olduu icin adini bilmiom bu pijamalarin,mutlaka özel bise deniodur!:)
benim sadik yarim gövdesiz mankendir!

biçuval anı

anilari yigmislar üstüste
cikarmislar satiliga
" masalsi anlarin yasandigi" sokaklarda
zaman süpürgesi toplamis bir duvar kenarina

bakmayin böyle boynu bükük falan durduklarina

fotografa kadar sizmayi basardi bu mihraklar!
yeniden yola cikacaklar
degerlerini artiracaklar
sizi gidi kurnazlar
vazgectim hüznetmiom
gecti arabesk zamanlar!

sarhoşum

ama hissedemiyorum sarhosluga has kaptirip koyverme , ,koyverip gitme,sallayip gecme duygularini...
size de olmustur
icmeden olani daha kötü
körkütükken bile yazabildigini görmek can yakici...nerde eski naaralar bee...hieeeyyytt(bari sanalnaara atalim ya)
haa
foto
ya maksat muhabbet foto bahane...

elmali seker

hic sevmem
hayatimda bi kere yedim(üstelik de o an sevmistim)
ama
ya yasamimizdan cikarsa,eksikligi nelere yol acar? diye düsünmedigimiz seyleri animsattigi icin ya cikarsa yasamimizdan naapcaz diye düsündügüm seylerdendir...
naapiim ya illa sosyo ekonomik sorunlari ,felaketleri düsünemem her zaman alla allaa

sabah saat 09,00

ayriligimi karsilamaya gittigim günün martilari bunlar...
her bir tüylerinde ayri bi yasam mücadelesi..neyse felsefeye gerek yok
iki parca simit
bir iki gaak guuk
sonra sen yoluna ben yoluma
olsun yine de iyi ki cikmissin karsima
ya cikmasaydin rastlasir miydim martilarla?

allah versin!

adamin isyeri tabi
eli üsüdügünden mi yoksa mikroplu paralarin allerji yapmasindan midir nedir, eldivenli bu girisimcimiz...
tam hisar camiinin arkasi dilenme mekani...
yillardir orada
yillardir
istikrarli bicimde

ayna ayna

söyle bana
korkularima sana baktigim gibi bakabilecek miyim?
sarap icmeden de icimdekileri yazabilecek miyim?
söyleyemessin de bana.. söylet bari...
gercek sevgiyi bulabilecek miyim?
----(ayna) hihahohaa manyakmisin lan cek git isine!

otomobil akar gider

yasami hizlandirdi insanoglu
cocuklar cocuk diil
domatesler domates
ve hatta hicbirsey göründügü gibi diil...
olmasin be
zamani yakalama sevdasindan vazgecer nasilsa insanoglu...gecmesse de öldürür bu sevda onu:)

calin lenn

ooh
biraz yagmur vardi ama olsun damlalari bile dans ettiriyordu kücük sanatcilar..

DOKANMA:)

neyle dokunsak acibaa?

disariya

tasmasin sanki tarih diye
koymuslar önüne
bi sürü karton bilmem ne

misirlar

kaynar ve yasam devam eder...

Yil 1938

yepyeni bir ülkenin
bilmem hangi okulunun bilmem hangi ögrencileri olmalilar...birisi Türkiye yazili bir dergi okuyor elinde...zamanin ötesinden belki de simdiki ana bakmak icin bir yoldur fotograf..bir cesit STARGATE...sibiryadaki mamut fosillerindeki DNA materyalinden yeni mamut yaratmaya calismadilar mi...bu eski fotograftaki bakislardan da bir sürü öykü cikar....sacmaladiysam sarabin etkisi der gecerim

BEN bende miydim ki?

olur arasira bir gözyasi bile agir gelir insana
bir damla farkindaligin tek ölcütüdür o an
daha ne diyim ki?

devam

kendimin farkina varamamisim...neligimi ne degilligimi bilememisim..yasama fotograftaki bayan gibi gülümsemisim...safca...nasil olsa arkamda bir omuz var demisim...veeee
geliyor iste...YANILMISIM
yasam yalniz oynan bir oyunmus bazilarimiz icin
yine de böyle gülümseyebilmek ..böyle umut dolu olabilmek isterim...ne de olsa her oyunun kurali var...

zaman geciyor

uzun bir soluk alma oldu bulunmayisim blogda...
sol dizim titreyerek ve bacagim istemsiz olarak
yerleri tepeleyerek kalabaliklar önünde bir siir okudugumu animsiyorum...zihnime format attigim ve de bahcemi birayla suladigim icin bu aralar tema fotograf ya da ben tema ya da herhangi bir iliskiyi kurabilecek gücüm yok....rock`n roll icimdeki ve de elvisin 70 .yas günü bu gün...bu fotodaki ninem yasaminda belki sadece su tespit edilmis anda kalabaliklara baskalarinin yazdigi bir siiri okuyordu...dur daha devami var hepsini bir fotografa bir nineye bir ana yüklememeliyim..